Alan Moore forever

Aga jako Rorschach

Memento mori 19

Hamam znaczy łaźnia

Każdy reklamuje się jak umie.

Santa Madonna!

Czytając wspomnienia Andrzeja Perepeczki można dojść do wniosku, że nasz dziarski narrator przez całe swe marynarskie życie pływał li tylko na przedpotopowych, rozsypujących się, przerdzewiałych do cna i nie nadających się nawet na żyletki, łajbach.
W opowiadaniu "Statek z Charakterem", do którego mam dzisiaj przyjemność prezentować powyższą ilustrację, autor opisuje rejs takim właśnie pływającym złomem. Okręt, o którym mowa, miał podobno wredny zwyczaj fundować sobie awarię jednego ze swych dwóch silników przy przekraczaniu każdej co węższej cieśniny. Awaria ta powodowała, że statek, miast płynąć prosto, zaczynał powoli obracać się wokół własnej osi, najwyraźniej zmierzając do zakorkowania a to Kanału Kilońskiego, a to Cieśniny Messyńskiej, a to Bosforu.
Po wpłynięciu do Kanału Sueskiego statek zapewnił swojej załodze wyjątkowo spektakularne przeżycia, eksplodując wśród huku strzelających zaworów i kłębów czarnego dymu jeden z silników i nieomal blokując ów sławny przesmyk między Afryką a Azją. Nieomal, bo dzięki przytomności umysłu kapitana, który wykonał jakiś nagły a dramatyczny manewr, którego szczegółów technicznych z racji braku wykształcenia marynarskiego nie zrozumiałem, udało się koniec końców katastrofy uniknąć.
Całe to wydarzenie doprowadziło jednak do załamania nerwowego włoskiego pilota, który snadź nieprzyzwyczajony do standardu jednostek wchodzących w skład polskiej floty handlowej na początku lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku, miotał się cały czas w panice po pokładzie wykrzykując przekleństwa w dźwięcznej mowie Dantego.

Ponieważ nie umiem dobrze malować statków, a już na pewno nie odważyłbym się namalować swojej dyletanckiej wersji opisanego w opowiadaniu statku dla magazynu poświęconego okrętownictwu i marynistyce, a więc czytanego przez znawców tematu, zdecydowałem się narysować strachliwego italskiego pilota. Jego podobieństwo do nadwornego kucharza Księcia Kraka, Bartłomieja Bartoliniego herbu Zielona Pietruszka (mamma mia!), choć ewidentne, nie było jednak zamierzone. Tak wyszło.

Małe torturatorium

Takie przerażające sprzęty znalazłem za niewinnie wyglądającymi drzwiami z poprzedniego posta...

The Doors 7

Kapadocja

To nie jest kraj dla wegetarian

Chyba największy döner, jaki dotąd widziałem.

Nieprzystojne skojarzenia

Kapadocja jest sexy!

Zaginiony w akcji

Kiedy TK-1448 zrozumiał, dlaczego nie należy beztrosko zapuszczać się na pustkowia Jundlandii... 

...było już za późno.

Memento mori 18

I dobrze mi tak, że mi tak dobrze

Z niedowierzaniem przeczytałem w mediach, że w Polsce śnieg, zima, sztorm i w ogóle stan klęski żywiołowej. A tutaj zaledwie zaczyna się jesień (dzisiaj po raz pierwszy, idąc do pracy, narzuciłem marynarkę, bo dotąd chodziłem w koszuli z podwiniętymi rękawami...)

Moje hybrydki

Na dzisiejszych zajęciach moi studenci robili hybrydy.

Postanowiłem dla rozluźnienia zaserwować im łatwe i przyjemne zadanie, którego w gruncie rzeczy nie da się skopać; każdy otrzymał pracowicie przygotowany przeze mnie ogromniasty zestaw fragmentów ciał rozmaitych zwierząt (przez trzy dni przekopywałem cedeki dołączone do książki 5000 Animals i preparowałem - a to pyszczek, a to nóżka, a to łapka, a to ogonek - co tylko mi wpadło w oko), by potem w Illustratorze poskładać te cegiełki wedle własnego uznania, tworząc jakąś fantastyczną kreaturę.
Wydaje mi się, że ćwiczenie się raczej podobało, przynajmniej niektórzy fajnie się bawili. Nie mogłem się oprzeć, żeby też sobie czegoś nie sklecić...

Laurka dla Siostry

Moja siostra ma dziś urodziny (nie napiszę które, bo może by sobie tego nie życzyła).

Ewa, wszystkiego najlepszego! Uściski i buziaki (w stylu otomańskim)!

Sprzedawca penisów

Kto to kupuje w ogóle?

Memento mori 17

Tuz Gölü

Mniej więcej 150 km na południowy wschód od Ankary rozciąga się olbrzymie słone jezioro, drugi co do wielkości zbiornik wodny w Turcji. W lecie, podczas srogich anatolijskich suszy, woda wysycha prawie całkowicie, pozostawiając ciągnącą się kilometrami białą płaszczyznę. Widok jest naprawdę niezwykły, ma się wrażenie jakby chodziło się po zmarzniętym śniegu (kryształki soli chrupią pod podeszwami butów zupełnie jak szron w zimowy poranek), tylko blisko trzydziestostopniowa temperatura jakoś nie pasuje do całości.

Nota bene, nazwa tego niesamowitego jeziora jest doskonałym przykładem typowej tureckiej prozaiczności i braku wyobraźni; podczas kiedy u nas całkiem zwyczajne jeziora noszą tajemnicze, prasłowiańskie, jaćwińskie czy pruskie nazwy, jak Wigry, Mamry, Śniardwy, Gopło, Wdzydze, Gardno, czy chociaż Hańcza, to w tym, nadzwyczajnym przecież, wypadku Turcy zaprezentowali całkowity brak inwencji. Tuz Gölü znaczy po prostu "Słone Jezioro".
Kto by pomyślał.

O jedną planetę za daleko

- Nie chcę, żebyś pomyślał, że kwestionuję rozkazy Dowództwa...

...ale co my tu mamy właściwie szturmować, do licha?

Kapadokya western

Nie miałem filtrów, więc w myśl zasady, że potrzeba jest matką wynalazków, fotografowałem przez okulary przeciwsłoneczne. Wyszło moim skromnym zdaniem bardzo filmowo, również dlatego, że James nosi się, jak się nosi.

Memento mori 16